Rivayetname

Anlamıyla Ders Niteliği Taşıyan Hikaye Muhammed bin Münkedir  hazretleri “rahmetullahi aleyh”, tabiinden bir hadis alimi ve evliyadır. Her gece ibadet eder, Rabbine boyun bükmekten zevk alırdı. Bir gece yarısı, köşesinde namaz kılıyordu ki, birden ağlamaya başladı. Ama ne ağlamak. Gözünden akan yaşlar seccadeyi ıslatıyordu. Evdekiler uyanıp, koştular yanına: - Hayrola, niçin ağlıyorsun? Cevap yok. Sevdiği bir arkadaşı vardı. Gece vakti ona koşup durumu söylediler. O geldiğinde, ağlamaktan yorgun düşmüştü. Arkadaşı yanına sokulup, usulca sordu: - Hasta mısın kardeşim? - Hayır değilim. - Bir yerin mi ağrıyor? - Hayır. - Öyleyse niye ağlıyorsun? Mübarek, gözyaşlarını silerken zorlukla konuştu: - Gece, bir Ayet-i kerime okudum da, Ayetin dehşetinden tutamadım kendimi. Arkadaşı merak etti: - Hangi Ayet bu? Okudu o Ayeti. Bu Ayette mealen; “O gün günahkarlar, hiç ummadıkları bir anda Cehennemin o şiddetli azabını göreceklerdir” buyruluyordu. Yaşlı gözlerle dönd

Haram Kazanılan Bir Lokmanın Hesabı Hazret-i Ebu Bekir’ in “radıyallahü teâlâ anh”, bir hizmetçisi vardı ki, mutfak masraflarını o görüyordu Halifenin. Bazen de kendi parasından harcar, sonra hesaplaşırlardı. Hazret-i Ebu Bekir bunu bildiği için her yemeye başlarken sorardı: - Bu yemeğin parasını nereden temin ettin? Helalden olduğunu öğrenip, gönül rahatlığıyla yerdi o yemeği. Bir akşam eve yorgun gelmişti. Hizmetçisi yemeğini getirdi önüne. O da bir şey sormadan başladı yemeye. Henüz bir lokma yemişti ki, hizmetçi manalı manalı baktı Halifeye. Hazret-i Ebu Bekir meraklandı: - Niye öyle bakıyorsun? - Bugün bir şey sormadınız da efendim. - Ha, evet haklısın. Çok acıkmıştım da. Söyle bakalım nereden temin ettin bu yemeğin parasını? - Birinden alacağım vardı efendim, onu tahsil ettim. - Ne alacağıydı bu? - Cahiliye devrinden kalan bir alacak efendim. - Cahiliye devrinden mi dedin? - Evet efendim, o zamanlar günah olduğunu bilmediğim için belli para karşılığında d

Kıssadan Hisse İbretlik Dini Hikayeler, Resulullah'ın Duası Peygamber-i zişân efendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem”, her duası kabul olurdu. Misal mi? Elbette b inlercesi var. Biri şöyle mesela:  Bir gün, Abdullah bin Abbas hakkında; - Ya Rabbi! Abdullah'ı dinde alim yap, Kur’an-ı Kerimin sırrına vakıf eyle! diye dua buyurmuştu. Hazret-i Abdullah “radıyallahü anh”, bu dua bereketiyle din ilimlerinde mütehassıs oldu. Hele tefsir ve hadiste bir tekiydi zamanının. Sahabe ve tabiinin bir müşkili olsa, ona müracaat ederlerdi önce.  Çünkü dua almıştı. Yine Sad Bin Ebi Vakkas “radıyallahü anh” keskin nişancıydı. Oku, şaşmazdı asla.  Resulullah Efendimizi Aleyhisselamın duasını almıştı çünkü. Nitekim bir gün; - Ya Rabbi! Sad’ın okunu hedefinden saptırma! buyurmuşlardı.  O dua eder de, kabul olmaz mı? Sad hazretleri, attığını vuruyordu artık. Uhudda, her okunu çekişte; - Bu, senin okun ya Rabbi! Senin düşmanlarına atıyorum. Sen isabet ettir! diye dua ediyordu.  O gün